Necesas Kunlaboro de Sudazianoj
La 11 an de februaro mi flugis al Tiruchira palli en Hindujo kaj veturadis aŭtobuso al Bangaluro. Tio estis tranokta veturado. Mi devis atendi ĝis la inaŭgura tiumaniere, mi estis tre laca. Sed mi ŝanĝis mian vestonal bona vesto.
Antaŭ ĉio mi povis reenkonti S.ro Hori kaj li bonvenigismin kore. Mi iom timis pro tio ke mi ne paroladfis en Esperanto antaŭe. Sed mi stimulis mian koron. Nia sekretario Gajan Fernando kaj lia edzino sidas apud mi. me estis feliĉa,kaj danka al Dio. Mi povisdiri en la inaŭguro pri la movado en Srilanka. Ĉiuj partoprenantoj aplaŭdis sciante, ke Esperanto estas vivanta en tiu izolita kaj malriĉa lando. Mi povis konvinki link e Esperanto estas rimedo al multlingva hazardo en Srilanka.
En tiu matena sesio povis lerni pri la movadoj en Japanio, Ĉinio, Koreio kaj aliaj aziaj landoj. Tio estis tr bonvena al ni, ĉar ni scias kil estas Esperanto en Azio. Entute ĉiuj sesioj estis riĉaj kaj kulturaj aferoj. Japanoj presentis multajn siajn kulturajn aferojn nome kaligrafio kaj tekunveno. Barata daco en kultura vespero estis spektakla, sendube. La duon taga ekskurso estis ankaŭ tre interesa. Mi eniris en la hindan templon kiu estis tre bela. Granda kaj majestra…mi neniam vizitis hinduan templon.
Mi povis renkontiaktivulojn de Japanio,Koreio, Ĉinio, nepalo,kaj Barato. Mi pensas ke daŭrigante nian amikecon kun ili,ni povis ŝanĝi memoraĵojninter landoj kaj mi pensas ke srilanka movado ne estas sola au izolita ne plu; ĉiuj volas ke Esperanto disvasiĝu en Srilanko.
Fine mi volas proponi ke sudazianoj nome landoanoj de SAARC, havos kongreson aparte, ĉar ni bezona renkontiĝi multe , por la diskuto de praktikaj niaj problemoj, kaj interkompreniĝon de esperantistoj de niaj landoj.
No comments:
Post a Comment